Uzak zamanların bize doğru sızlanan ağıtı, diklenen kahkahalı çığlığı gibidir Ahmedin sesi, Avşar ellerinden Trakyaya, horondan Dersime ırak, yakın olur. Mızrapsız sazı, Cemal Süreyyanın dilsiz şarkılarını çalar. "Kederden" der, "geberiyorum" der, Daiminin dizeleri gelir, sonra bir ağıt, "İstanbollo, Hem cenneto Hem cennemo, Qılatu yé insani belli niyo".
Ahmedin İstanbulu Nedimin, Nazımın, İlhan Berkin İstanbulundan başkadır. Şehrin dili onun sazında hem bağlama, hem gitar gibi konuşur.
Kendine has bir sazı, ve sazına dokunuş tarzı vardır Ahmet Aslanın. Düzü ters, kuralı kuralsız okuyan bir tarz. Ağzı, tavrı, Cumhuriyet öncesinin dokunulmamış şarkıları gibi gayri resmidir.
Epey bir zamandır diline doladığı, evvel kendi ruhuna kaydedip sonra okuduğu şarkılardan oluşuyor Na-mükemmel.
Albüm İçeriği | 1. | Geberiyorum | | 2. | Bir Daha (Hakikatten Uzak Kaçarsan) | | 3. | İstanbollo | | 4. | Dilsizdir Benim Acılarım | | 5. | Ne Kadar Meylersen Dünya Malına | | 6. | Vecı Raya Mıra | | 7. | Dermanın Olayım | | 8. | Bağışla Sevdiğim | | 9. | Seve | | 10. | Şu Kanlı Zalimin Ettiği İşler | | 11. | Duzgın Baba | | 12. | Giresunun İçinde | | 13. | Cane | |
